Stuk...

...kaduk, kapot, what ever! Maar m'n fiets is het en daar baal ik van! Gisteren een lekker rondje Appelscha gedaan, Flammert was er bij, Jacob met de voor hem nieuwe fiets en ook Marisa en Jeroen, zij waren voor het eerst even mee om te kijken of ze het leuk zouden vinden. Dus weer een paar fietsen gehuurd Rikus Kramer . We hebben heerlijk gefietst, het was immers mooi weer! Wel bijna 2 uur over het rondje gedaan, met af en toe even stil staan, maar dat doet er verder niet toe. Marisa had aangekondigd Jeroen en mij wel even achter zich te laten (een eitje volgens haar) nou ja dat viel haar nog wel even tegen, het bochten werk en vooral het schakelen was toch wel even anders. Jeroen daarentegen hield het makkelijker bij dan hij verwacht had, al zal ik maar niet zeggen dat Lammert en Jacob op nog niet de helft van hun kunnen reden. Het was leuk om Maris af en toe te horen gillen als het weer eens met een rotgang naar beneden ging en het is jammer dat ik Jeroen niet over het stuur heb zien afstappen, maar wel weer 2 mensen enthousiast gemaakt voor het mountainbiken! En dat is leuk! Daarna lekker een uitsmijter gehaald en weer op naar huis. Bij de afrit Beetsterzwaag eraf.....en dat moet m'n fiets ook gedacht hebben, op 1 of andere manier is het voorwiel los gegaan en de fiets is gekanteld, met het voorwiel op de grond. Resultaat: spaken stuk, slag in het wiel en remschijf krom. Gelukkig is dat het enige en is de fiets er niet halverwege afgestuiterd met alle gevolgen van dien, dus dat is wel weer een troost, maar baal er wel van. Maar even kijken wanneer ik de fiets even kan laten maken en wat de schade nu daadwerkelijk is. Toch raar wanneer zoiets nooit gebeurt als het je een keer financieel wel past...

Koud...

...zo op de vroege ochtend zeg! Om 9 uur in de ochtend stond ik al met buurtjes Wieger en Eeuwe (en Eeuwe's collega's) op de parkeerplek bij bezoekerscentrum in Appelscha om een rondje te gaan fietsen. Ja dat vonden wij ook vroeg inderdaad, maar goed je moet het toch eens proberen. Volgens mij was het überhaupt de eerste keer dat Eeuwe's collega's op de zondagochtend reden. Het was in elk geval niet heel druk op de parkeerplaats. Aangezien ik gekleed was in m'n zomertenue, snel op de fiets en op naar de route. Na de eerste zware bulten had ik door de kou meteen last van m'n keel, je kent dat wel een soort van kriebel in de keel waardoor je niet lekker ademt, je longen zijn koud en je bent continue speeksel naar buiten aan het werken. Dat fiets echt niet fijn kan ik je vertellen en ik heb er ook wel een kilometer of 10 last van gehad. Meer dan de helft van de route ja. Uiteraard hing ik meteen ergens achteraan en was de rest al in geen velden of wegen te bekennen, niet dat ik dat heel erg vind hoor, ik fiets het liefst alleen in m'n eigen tempo. Niemand voor me, maar al helemaal niemand achter me! Al snel veranderde die situatie, ik kwam Wieger achterop, erg veel snelheid zat er niet meer in, tenminste voor mij snel genoeg, maar niet wat ik van hem gewend ben. Hij was met een redelijk hoge snelheid van de fiets gestapt, op een moment en tijdstip die hij niet zelf uitgekozen had. Gelukkig voor hem was er maar 1 boomstronkje in de buurt, maar uiteraard weet je die op dat soort momenten net niet te missen! Hij had dus pijn, maar kon wel door fietsen. Verderop kwamen we Eeuwe ook al tegen, nu was er met hem niks aan de hand, maar hij stond op ons te wachten, hij vond het raar dat Wieger hem nog niet had ingehaald! Met z'n 3en de verdere 11 km gefietst, nou ja als het in mijn tempo is, is met anderen samen fietsen toch ook weer niet zo'n ramp. Het werd al wel snel drukker in het bos...niet alleen mountainbikers maar ook wandelaars en gewone fietsers. Het was intussen dan ook niet koud meer, het werd al lekker warm! Bij de parkeerplek aangekomen vertaalde de drukte in het bos zich ook, er was geen plekje meer beschikbaar voor auto's! Eeuwe's collega's stonden al een 20 minuten te wachten ofzo, nog even een bakkie gedaan en terug naar huis. Volgende week gelukkig weer een uurtje later beginnen...