Nieuw shirt...

...van Garmin!

En daar ben ik best wel blij mee, want het is een mooi shirt. Paar dagen terug het Germin Cervélo shirt besteld en inmiddels binnen! Ik reed altijd nog in het tegeltoko shirt welke ik van mijn schoonvader heb gehad. Niks mis mee hoor, goed shirt ook nog, maar ik wilde wel een keer iets nieuws en het Garmin shirt vind ik erg mooi. Het gaat hier in dit geval wel om het trainingshirt, of ze deze in wedstrijden niet gebruiken weet ik niet, maar het ging mij erom dat er een full zip in zit. Oftwel een rits over de volledige lengte, dat heb ik liever dan dat ik zo'n strak shirt over m'n hoofd uit moet trekken! Binnenkort maar eens even proberen!

Vrienden...

...mee te fietsen, deel 2! Ook vandaag weer te fietsen met een groep vrienden, waarvan het grootste deel van de Badminton Vereniging Lemmer. Een aantal was het zo goed bevallen dat ze weer mee gingen, anderen hadden wel mee gewild maar konden niet en weer anderen konden de vorige keer niet, dus wilden nu graag mee. Het is weer om 10:00 uur verzamelen bij Rikus Kramer voor het huren van een paar goede Merida's, het weer lijkt deze keer beter te zijn dan 2 weken terug. Peter en Erwin hebben speciaal een setje fietskleding weten te regelen bij Lasulec en ik moet zeggen, dat zijn zeer leuke outfits! Mooi wit met blauw en is niet lelijk, zeker niet als je een wit met blauwe fiets hebt natuurlijk! Alexander en Harry waren er weer bij en Jacob en Cees waren deze keer, net als Peter en Erwin, nieuw. Dat wil zeggen, fietsen is hen niet vreemd, aangezien ze vaak op de racefiets zitten en ik meende me te herinneren dat Jacob ook wel eens eerder op een MTB gezeten heeft, maar ze waren er de eerste keer niet bij. Ook Jessica van Fotokunst-Jes is er weer bij, ze wilde deze keer graag mee fietsen, maar haar fiets was nog niet klaar en ach, het is ook wel mooi weer om wederom foto's te maken. Aangezien we deze keer niet eerst naar het bezoekerscentrum fietsen, maar de verbindingsroute vanuit het centrum pakken, zal Jessica deze keer foto's maken bij de bulten vlak bij het bezoekerscentrum. Al snel zitten we op de route en komen de eerste bulten. Ook nu moeten er weer een paar mensen wennen aan de versnellingen, maar ja dat is niet anders. Je kunt het van te voren wel uitleggen en dat helpt ook zeker wel, maar je moet er zelf toch even mee leren omgaan. Al begrijp ik dat sommigen helemaal niet schakelen en alles in 1 versnelling doen! Weer zijn er een aantal mensen die om de plassen heen proberen te fietsen, het blijft een grappig gezicht, terwijl recht er doorheen in de meeste gevallen toch echt het makkelijkst fietst en ook nog korter is. Jacob heeft het makkelijk en zoals verwacht fiets hij het merendeel van de tijd voorop. Iedereen vermaakt zich prima en het zou mij dan ook niet verbazen dat er naast Alexander, toch echt nog een paar anderen vaker mee willen!

Het is redelijk druk op de route, maar wat wil je ook, lekker fietsweer vergeleken met andere dagen en de route ligt er redelijk bij, we worden in elk geval regelmatig ingehaald. Harry heeft wederom wat pech met de fiets, waar de vorige keer het zadel elke keer langzaam zakte, gaat nu het schakelen niet altijd even soepel. Ik blijf een beetje bij hem achter om erop toe te kijken. Op een paar kilometer voor het einde worden we ingehaald door een snelle onbekende: "Jullie worden al verwacht hoor!" Okay...dat er mensen op ons staan te wachten dat weet ik, Jessica gaat foto's maken en Maaike en Anja (en de kinderen van Harry en Anja) zijn bij haar, maar dat ze er al zo lang staan dat hij een rondje heeft kunnen fietsen! Achteraf blijkt hij 'vals te spelen' hij blijkt een kleiner rondje te doen want hij is al veel vaker langs ze gekomen. Bij de afslag bezoekerscentrum moeten we wachten...het foto moment! En aangezien Jessica graag van iedereen 1 of meerdere mooie foto's wil maken, wil ze iedereen niet te snel achter elkaar aan hebben. Blijkt het hele gevolg daar midden tussen de bulten te staan! Gelukkig niet in de weg, dat scheelt weer. Foto's zijn weer mooi geworden Jessica! Daarna weer door, nog een klein stukje, waarna we met z'n alleen in het centrum van Appelscha even heerlijk genieten van een wel verdiende lunch.

Havelte...

...voor het eerst! En dat was best wel weer een ervaring. Aangezien ik lekker vakantie heb, met Frits afgesproken om lekker door de week te gaan mountainbiken. Appelscha hebben we beide al een verschillende keren gezien, tijd voor een andere route. Havelte dus, is ongeveer net zo ver rijden als Appelscha. De route is 13km, in het weekend kun je er nog een lus bij doen van 6 km, maar ja, het is nu geen weekend, dus dat gaat niet. Doen we de route gewoon 2 keer, komen we op 26km uit en mooi stukje fietsen. Ik had al wat filmpjes gezien op Youtube van de route en het begon inderdaad (hoe had ik anders kunnen verwachten) zo maar ineens bij een hek, met een lekker stuk single track. En daar wijk je eigenlijk ook niet meer van af, op een paar kleine stukjes overgang na dan misschien. Al snel beland je op het militaire terrein, de ondergrond is hier veelal zand, maar gelukkig voor ons heeft het de dagen ervoor flink geregend dus het zand is niet mul. Regelmatig fiets je langs de tankbaan, maar ja geen tank te zien natuurlijk. De natuur is mooi en dicht, zo te zien wordt er van deze route minder vaak gebruik gemaakt als in Appelscha, en slingert door de bosjes. Weinig hoogte verschil, of eigenlijk geen op een paar opgeschoven bultjes zand na dan, ook langs de snelweg zit er geen verschil in hoogte en bij ongeveer 9km begin ik te denken dat we als het zo door gaat maar meteen het 2e rondje er achter moeten plakken. Ik bedoel het is mooi hoor, maar ik had meer bulten verwacht en op deze manier word ik niet moe. Heb ik me daar vergist zeg en die 2e ronde is er niet van gekomen kan ik je vertellen. Het venijn zat hem in de staart, de laatste 4 km zit vol met klimmetjes en dalingen waar ze in Appelscha nog een puntje aan kunnen zuigen, man wat een adrenaline! Vlak na een paar soldaten begroet te hebben rond die 9 km begint de eerste klim en dat is er meteen 1. Niet zo stijl als de eerste na het bezoekerscentrum in Appelscha, maar wel een stukje langer, dat geldt ook voor de afdeling, op volle snelheid naar beneden, een bocht en dan wel mul zand. Pffff dat is schrikken, m'n hart bonkt in mijn keel en waar ik eerst niet moe was, ben ik dat nu in 1 keer. Er komt nog zo'n klim en afdeling...daarna een kilometer weer relatief vlak, dwz een soort van beloning, het gaat namelijk heeeel licht naar beneden, dat fietst heerlijk. Daarna korte lastige nauwe klimmetjes en afdelingen. Helemaal prettig voel ik me er niet bij, zo vast op de pedalen op die nauwe stukken en ook hier weer veel adrenaline, hart in de keel. Dit is erg vermoeiend als je er niet op voorbereid bent! Dus niet weer Havelte? Oh zeker wel, alleen besluiten we dat vandaag niet meer te doen...