Stuk...

...kaduk, kapot, what ever! Maar m'n fiets is het en daar baal ik van! Gisteren een lekker rondje Appelscha gedaan, Flammert was er bij, Jacob met de voor hem nieuwe fiets en ook Marisa en Jeroen, zij waren voor het eerst even mee om te kijken of ze het leuk zouden vinden. Dus weer een paar fietsen gehuurd Rikus Kramer . We hebben heerlijk gefietst, het was immers mooi weer! Wel bijna 2 uur over het rondje gedaan, met af en toe even stil staan, maar dat doet er verder niet toe. Marisa had aangekondigd Jeroen en mij wel even achter zich te laten (een eitje volgens haar) nou ja dat viel haar nog wel even tegen, het bochten werk en vooral het schakelen was toch wel even anders. Jeroen daarentegen hield het makkelijker bij dan hij verwacht had, al zal ik maar niet zeggen dat Lammert en Jacob op nog niet de helft van hun kunnen reden. Het was leuk om Maris af en toe te horen gillen als het weer eens met een rotgang naar beneden ging en het is jammer dat ik Jeroen niet over het stuur heb zien afstappen, maar wel weer 2 mensen enthousiast gemaakt voor het mountainbiken! En dat is leuk! Daarna lekker een uitsmijter gehaald en weer op naar huis. Bij de afrit Beetsterzwaag eraf.....en dat moet m'n fiets ook gedacht hebben, op 1 of andere manier is het voorwiel los gegaan en de fiets is gekanteld, met het voorwiel op de grond. Resultaat: spaken stuk, slag in het wiel en remschijf krom. Gelukkig is dat het enige en is de fiets er niet halverwege afgestuiterd met alle gevolgen van dien, dus dat is wel weer een troost, maar baal er wel van. Maar even kijken wanneer ik de fiets even kan laten maken en wat de schade nu daadwerkelijk is. Toch raar wanneer zoiets nooit gebeurt als het je een keer financieel wel past...

Koud...

...zo op de vroege ochtend zeg! Om 9 uur in de ochtend stond ik al met buurtjes Wieger en Eeuwe (en Eeuwe's collega's) op de parkeerplek bij bezoekerscentrum in Appelscha om een rondje te gaan fietsen. Ja dat vonden wij ook vroeg inderdaad, maar goed je moet het toch eens proberen. Volgens mij was het überhaupt de eerste keer dat Eeuwe's collega's op de zondagochtend reden. Het was in elk geval niet heel druk op de parkeerplaats. Aangezien ik gekleed was in m'n zomertenue, snel op de fiets en op naar de route. Na de eerste zware bulten had ik door de kou meteen last van m'n keel, je kent dat wel een soort van kriebel in de keel waardoor je niet lekker ademt, je longen zijn koud en je bent continue speeksel naar buiten aan het werken. Dat fiets echt niet fijn kan ik je vertellen en ik heb er ook wel een kilometer of 10 last van gehad. Meer dan de helft van de route ja. Uiteraard hing ik meteen ergens achteraan en was de rest al in geen velden of wegen te bekennen, niet dat ik dat heel erg vind hoor, ik fiets het liefst alleen in m'n eigen tempo. Niemand voor me, maar al helemaal niemand achter me! Al snel veranderde die situatie, ik kwam Wieger achterop, erg veel snelheid zat er niet meer in, tenminste voor mij snel genoeg, maar niet wat ik van hem gewend ben. Hij was met een redelijk hoge snelheid van de fiets gestapt, op een moment en tijdstip die hij niet zelf uitgekozen had. Gelukkig voor hem was er maar 1 boomstronkje in de buurt, maar uiteraard weet je die op dat soort momenten net niet te missen! Hij had dus pijn, maar kon wel door fietsen. Verderop kwamen we Eeuwe ook al tegen, nu was er met hem niks aan de hand, maar hij stond op ons te wachten, hij vond het raar dat Wieger hem nog niet had ingehaald! Met z'n 3en de verdere 11 km gefietst, nou ja als het in mijn tempo is, is met anderen samen fietsen toch ook weer niet zo'n ramp. Het werd al wel snel drukker in het bos...niet alleen mountainbikers maar ook wandelaars en gewone fietsers. Het was intussen dan ook niet koud meer, het werd al lekker warm! Bij de parkeerplek aangekomen vertaalde de drukte in het bos zich ook, er was geen plekje meer beschikbaar voor auto's! Eeuwe's collega's stonden al een 20 minuten te wachten ofzo, nog even een bakkie gedaan en terug naar huis. Volgende week gelukkig weer een uurtje later beginnen...

Hattem...

..of hattie m niet? Nou ik wel, ik Hattem vandaag wel. In Hattem werd vandaag een zgn. gewenningstocht gereden. Uiteraard heb ik dit even op gezocht bij mijn vriend Google en dit blijkt een tocht te zijn om de mensen die zomers op de racefiets zitten, weer even te laten wennen aan het gevoel van de mountainbike. Toch maar even meegedaan, omdat ik zin had om weer even een tocht te rijden. Het was wel te merken aan het parcours dat het hier geen al te serieuze MTB tocht betrof, want er was geen stuk single track te bekennen! En dat is eigenlijk het enige commentaar wat ik op de tocht heb, voor de rest was het namelijk een leuke en gezellige tocht. In het begin had ik het wel even zwaar, waarbij ik eerst dacht dat het aan mij lag, misschien geen conditie of was er iets met de fiets aan de hand. Maar het had 2 andere oorzaken, de ondergrond was nogal zuigend en dat fiets niet heel erg lekker, maar wat nog veel vervelender was, zeker als je het niet door hebt, het ging heel licht omhoog. Inderdaad vals plat, en dat is zwaar. Maar goed, what goes up must come down en dus had je ook vergelijkbare stukken die naar beneden gingen en dus wel lekker fietsten! Precies op de helft van de 25km was er een verzorgingspost met ranja en een stuk koek, dat ging er wel in. Daarna weer verder over het over het algemeen vlakke parcours. Voor mij uit reedt een man die ik herkende als de persoon die z'n auto achter die van mij had geparkeerd. Ik had het idee dat ik zijn snelheid wel bij kon houden en probeerde dan ook naar hem toe te fietsen. Echter na een paar bochten was ik hem en een aantal voor hem volledig kwijt en juist op dat moment kwam er een hele dikke bult in het parcours, die had ik niet meer verwacht. Wellicht had hij snelheid gemaakt om er bij op te komen en zou ik hem achter de bult wel weer zien. Met moeite kom ik de bult op....maar gewoon iemand op het toch wel lange rechte stuk voor mij. Even later nog een dikke bult met nog een langer recht stuk erachter. Nog steeds helemaal niemand. Zit ik dan verkeerd? Ben ik per ongeluk op het 45km parcours terecht gekomen? Niet heel erg, maar dan hoop ik dat het niet op het begin stuk is. Nou ja niet veel verder kom ik een bordje met 10km tegen, waarschijnlijk de afstand die nog af te leggen is naar de finish. Mijn twijfels beginnen al wat weg te ebben...wellicht dat de 'achterparkeerbuurman' fout was gereden? Nog even een zwaar stuk met veel zand...het is maar goed dat het geregend heeft, anders was het hele parcours wel erg mul geworden met al dat zand, niet alleen hier maar overal ligt veel zand. Het gaat nu voornamelijk licht naar beneden, wel zo prettig! Vlak voor het einde is er nog de mogelijkheid om de fiets even af te spuiten, dit doe ik maar want de fiets is wel erg smerig geworden, niet dat dat heel erg is, maar dan hoef ik thuis niet nog een keer. Bij de finish de fiets op de auto en nog even een kop koffie halen. Kom ik terug...zie ik daar de verloren buurman terug, hij was inderdaad verkeerd gefietst en snapt nog niet hoe ie dat nu had. Al met al was het weer een leuke dag, maar ik zal niet zo snel weer een gewenningstocht gaan fietsen...

Dat was alweer...

...even geleden, 3 weken en een dag om precies te zijn, dat ik voor het laatst op m'n MTB gezeten heb. Vandaag maar weer even naar Appelscha, terwijl de planning Havelte was. Tsja dingen veranderen wel eens namelijk, vooral ook omdat je in Havelte volgens mij niet zo goed een fiets kan huren en in Appelscha wel. We hadden weer een fiets nodig, omdat schoonzus Astrid voor het eerst meeging, dat betekend ook meteen dat Flammert er bij was, ook leuk en dus verzamelen bij Rikus Kramer. Wieger, Eeuwe en Bas maakten het team zo goed als compleet, Bas had z'n oom meegenomen. Deze had namelijk een fiets voor hem bij zich, dus ja dan mag hij ook wel even een rondje meedoen natuurlijk! Meteen ook waren de ambities een stuk hoger, men wilde graag Appelscha en Diever fietsen, zo'n 45km is dat. Wat mij betreft prima, maar ik had aan de 23km (vanaf het centrum Appelscha) genoeg. En ook Flammert en Astrid dachten er zo over. Geen probleem, ieder kan z'n eigen gang gaan en we zien wel hoe en wat, men moest alleen wel even uitvogelen hoe Wieger z'n fiets mee terug te nemen, aangezien die bij mij op de drager stond. Meteen in het begin ging het natuurlijk al fout, de mensen die meer wilden fietsen namen een 'verkeerde' afslag en fietsten al meteen richting Diever. Wij hebben met z'n 3en nog geroepen maar er werd geen gehoor aan gegeven, nou ja we zouden allemaal ons eigen gang gaan, dus laat maar vliegen! Ik moet zeggen dat het wel weer lekker ging, was nog wel wat nat en blubberig, maar dat is juist leuk. Alleen die SPD pedalen van mij, die gaan er toch echt af, ik kan er niet aan wennen, voel me er niet prettig bij heuvel op en stap daardoor (te) snel af, terwijl ik misschien nog wel door kan. De verwachting was dat we wel ingehaald zouden worden door de rest, aangezien die toch iets sneller zijn dan wij, maar we hebben ze tot de parkeerplaats niet weer gezien, blijkbaar zaten ze voor ons op de route. Het was heerlijk fietsweer, hier en daar wel een spatje regen maar de temperatuur was goed het waaide niet hard en geen brandende zon op je knar. Route ligt er met al die plassen en blubber op zich ook wel lekker bij hoor, behalve dan het stukje net voor de hei, dat blijft een hekel punt met allemaal hobbels, niet normaal meer. Op de hei zelf was het weer heerlijk knallen, verstand op 0 en gaan, lekker zo meegaand in de bochten, versnelling omhoog. Daarna m'n favoriete stuk, voordat je naar het bezoekerscentrum kan, dat blijft lekker met die single tracks en die heuvels. Ook de eerste heuvel na de afslag bezoekerscentrum in 1 keer gepakt, maar ja dan ben ik daar zo euforisch over, dat die 2e heuvel me niet meer lukt, nou ja er is nog steeds wel wat te verbeteren en dat maakt Appelscha nog steeds leuk.

Nieuw shirt...

...van Garmin!

En daar ben ik best wel blij mee, want het is een mooi shirt. Paar dagen terug het Germin Cervélo shirt besteld en inmiddels binnen! Ik reed altijd nog in het tegeltoko shirt welke ik van mijn schoonvader heb gehad. Niks mis mee hoor, goed shirt ook nog, maar ik wilde wel een keer iets nieuws en het Garmin shirt vind ik erg mooi. Het gaat hier in dit geval wel om het trainingshirt, of ze deze in wedstrijden niet gebruiken weet ik niet, maar het ging mij erom dat er een full zip in zit. Oftwel een rits over de volledige lengte, dat heb ik liever dan dat ik zo'n strak shirt over m'n hoofd uit moet trekken! Binnenkort maar eens even proberen!

Vrienden...

...mee te fietsen, deel 2! Ook vandaag weer te fietsen met een groep vrienden, waarvan het grootste deel van de Badminton Vereniging Lemmer. Een aantal was het zo goed bevallen dat ze weer mee gingen, anderen hadden wel mee gewild maar konden niet en weer anderen konden de vorige keer niet, dus wilden nu graag mee. Het is weer om 10:00 uur verzamelen bij Rikus Kramer voor het huren van een paar goede Merida's, het weer lijkt deze keer beter te zijn dan 2 weken terug. Peter en Erwin hebben speciaal een setje fietskleding weten te regelen bij Lasulec en ik moet zeggen, dat zijn zeer leuke outfits! Mooi wit met blauw en is niet lelijk, zeker niet als je een wit met blauwe fiets hebt natuurlijk! Alexander en Harry waren er weer bij en Jacob en Cees waren deze keer, net als Peter en Erwin, nieuw. Dat wil zeggen, fietsen is hen niet vreemd, aangezien ze vaak op de racefiets zitten en ik meende me te herinneren dat Jacob ook wel eens eerder op een MTB gezeten heeft, maar ze waren er de eerste keer niet bij. Ook Jessica van Fotokunst-Jes is er weer bij, ze wilde deze keer graag mee fietsen, maar haar fiets was nog niet klaar en ach, het is ook wel mooi weer om wederom foto's te maken. Aangezien we deze keer niet eerst naar het bezoekerscentrum fietsen, maar de verbindingsroute vanuit het centrum pakken, zal Jessica deze keer foto's maken bij de bulten vlak bij het bezoekerscentrum. Al snel zitten we op de route en komen de eerste bulten. Ook nu moeten er weer een paar mensen wennen aan de versnellingen, maar ja dat is niet anders. Je kunt het van te voren wel uitleggen en dat helpt ook zeker wel, maar je moet er zelf toch even mee leren omgaan. Al begrijp ik dat sommigen helemaal niet schakelen en alles in 1 versnelling doen! Weer zijn er een aantal mensen die om de plassen heen proberen te fietsen, het blijft een grappig gezicht, terwijl recht er doorheen in de meeste gevallen toch echt het makkelijkst fietst en ook nog korter is. Jacob heeft het makkelijk en zoals verwacht fiets hij het merendeel van de tijd voorop. Iedereen vermaakt zich prima en het zou mij dan ook niet verbazen dat er naast Alexander, toch echt nog een paar anderen vaker mee willen!

Het is redelijk druk op de route, maar wat wil je ook, lekker fietsweer vergeleken met andere dagen en de route ligt er redelijk bij, we worden in elk geval regelmatig ingehaald. Harry heeft wederom wat pech met de fiets, waar de vorige keer het zadel elke keer langzaam zakte, gaat nu het schakelen niet altijd even soepel. Ik blijf een beetje bij hem achter om erop toe te kijken. Op een paar kilometer voor het einde worden we ingehaald door een snelle onbekende: "Jullie worden al verwacht hoor!" Okay...dat er mensen op ons staan te wachten dat weet ik, Jessica gaat foto's maken en Maaike en Anja (en de kinderen van Harry en Anja) zijn bij haar, maar dat ze er al zo lang staan dat hij een rondje heeft kunnen fietsen! Achteraf blijkt hij 'vals te spelen' hij blijkt een kleiner rondje te doen want hij is al veel vaker langs ze gekomen. Bij de afslag bezoekerscentrum moeten we wachten...het foto moment! En aangezien Jessica graag van iedereen 1 of meerdere mooie foto's wil maken, wil ze iedereen niet te snel achter elkaar aan hebben. Blijkt het hele gevolg daar midden tussen de bulten te staan! Gelukkig niet in de weg, dat scheelt weer. Foto's zijn weer mooi geworden Jessica! Daarna weer door, nog een klein stukje, waarna we met z'n alleen in het centrum van Appelscha even heerlijk genieten van een wel verdiende lunch.

Havelte...

...voor het eerst! En dat was best wel weer een ervaring. Aangezien ik lekker vakantie heb, met Frits afgesproken om lekker door de week te gaan mountainbiken. Appelscha hebben we beide al een verschillende keren gezien, tijd voor een andere route. Havelte dus, is ongeveer net zo ver rijden als Appelscha. De route is 13km, in het weekend kun je er nog een lus bij doen van 6 km, maar ja, het is nu geen weekend, dus dat gaat niet. Doen we de route gewoon 2 keer, komen we op 26km uit en mooi stukje fietsen. Ik had al wat filmpjes gezien op Youtube van de route en het begon inderdaad (hoe had ik anders kunnen verwachten) zo maar ineens bij een hek, met een lekker stuk single track. En daar wijk je eigenlijk ook niet meer van af, op een paar kleine stukjes overgang na dan misschien. Al snel beland je op het militaire terrein, de ondergrond is hier veelal zand, maar gelukkig voor ons heeft het de dagen ervoor flink geregend dus het zand is niet mul. Regelmatig fiets je langs de tankbaan, maar ja geen tank te zien natuurlijk. De natuur is mooi en dicht, zo te zien wordt er van deze route minder vaak gebruik gemaakt als in Appelscha, en slingert door de bosjes. Weinig hoogte verschil, of eigenlijk geen op een paar opgeschoven bultjes zand na dan, ook langs de snelweg zit er geen verschil in hoogte en bij ongeveer 9km begin ik te denken dat we als het zo door gaat maar meteen het 2e rondje er achter moeten plakken. Ik bedoel het is mooi hoor, maar ik had meer bulten verwacht en op deze manier word ik niet moe. Heb ik me daar vergist zeg en die 2e ronde is er niet van gekomen kan ik je vertellen. Het venijn zat hem in de staart, de laatste 4 km zit vol met klimmetjes en dalingen waar ze in Appelscha nog een puntje aan kunnen zuigen, man wat een adrenaline! Vlak na een paar soldaten begroet te hebben rond die 9 km begint de eerste klim en dat is er meteen 1. Niet zo stijl als de eerste na het bezoekerscentrum in Appelscha, maar wel een stukje langer, dat geldt ook voor de afdeling, op volle snelheid naar beneden, een bocht en dan wel mul zand. Pffff dat is schrikken, m'n hart bonkt in mijn keel en waar ik eerst niet moe was, ben ik dat nu in 1 keer. Er komt nog zo'n klim en afdeling...daarna een kilometer weer relatief vlak, dwz een soort van beloning, het gaat namelijk heeeel licht naar beneden, dat fietst heerlijk. Daarna korte lastige nauwe klimmetjes en afdelingen. Helemaal prettig voel ik me er niet bij, zo vast op de pedalen op die nauwe stukken en ook hier weer veel adrenaline, hart in de keel. Dit is erg vermoeiend als je er niet op voorbereid bent! Dus niet weer Havelte? Oh zeker wel, alleen besluiten we dat vandaag niet meer te doen...

Vrienden...

...mee te fietsen, deel 1! Vandaag met een aantal vrienden (voornamelijk bekenden van de badminton vereniging Lemmer) wezen fietsen. Vorig jaar hebben we vanwege de zomerstop ook een aantal andere activiteiten gedaan en dit jaar heb ik voorgesteld dat mochten er mensen eens mee willen mountainbiken, ik best eens wat wilde regelen. Maar niet als BVL uitje, maar gewoon een ieder die mee wil kon mee.
Aldus geschiedde op 23 juli van het jaar 2011 (en ook op 13 augustus van datzelfde jaar, vandaar het deel 1!) Aangezien niet iedereen de beschikking heeft over een MTB en/of een helm, verzamelden we om 10 uur bij Rikus Kramer in Appelscha. Hier hebben we een aantal fietsen en helmen gehuurd. Er was nog wel twijfelen of het door kon gaan, want zeker de dag ervoor had het flink geregend en ook voor vandaag stonden er nog wel een aantal buien op het program. Optimistisch als ik ben gaf ik aan dat er terwijl wij op de fiets zouden zitten niks meer zou vallen. We zijn nog niet weg of de eerste bui maakt ons een klein beetje vochtig.
Nou ja die hebben we dan maar gehad zeg ik en inderdaad krijgen we daarna nagenoeg niks meer!
Met 5 man en 1 vrouw gaan we richting bezoekerscentrum om daar de MTB route te beginnen. Bij het bezoekerscentrum wacht Jessica van Fotokunst-Jes ons op voor een groepsfoto. Ik leg nog even een paar dingen uit, oa over inhalen en hoe de route herkend kan worden en dan gaan we op pad.
Wie de route van Appelscha kent, weet wat je direct na het bezoekerscentrum staat te wachten. Dit had ik uiteraard niet verteld en de reacties waren meteen leuk! Van "Hey cool!" tot "Oh shit!" Afgesproken is om lekker te fietsen, niet op elkaar te hoeven wachten en dat we elkaar bij het eerste verharde pad (klinker weggetje) weer zien voor een kleine stop. Zoals gezegd heeft het flink geregend en er zijn grote plassen. De meesten proberen de sporen om de plassen heen te volgen, maar hebben niet door dat het makkelijker is om door de plassen te gaan, de meeste zijn niet diep namelijk en de grond in de plassen is vaak harder. Richard vliegt vooruit en is al snel niet meer te zien, daarna kom ik maar aangezien er ver achter mij niks meer te zien is wacht ik. Blijkt dat men toch wel veel moeite had met de eerste serie bulten! Er zijn er zelfs bij die alles in 1 versnelling proberen te doen.
Ik laat iedereen voorbij en ga lekker achteraan fietsen, normaal doe ik dat ook, maar dan is het vaak dat ik het niet bij kan houden, nu zit ik er op mijn gemak. Ondanks het minder goede weer is het niet heel erg koud en Melinda met haar fleece jack aan heeft het al snel heel erg warm. Alexander is zo aardig om het jack onder de bretels van z'n bib shorts te doen, waardoor het voor Melinda een stuk lekkerder fietst. Alexander ziet er dan wel weer uit als de hunchback, maar dat mag de pret niet drukken. De eerste ervaringen worden gedeeld terwijl we even op adem komen bij het verharde pad. Iedereen is al goed vies, maar vindt het hartstikke leuk! Al begint een enkeling zonder zeem toch al wel wat te voelen. Afgesproken wordt om op dezelfde voet door te gaan tot we weer bij de verharde weg komen.
Ik zoek m'n plekje weer op achteraan en geniet van de mensen voor mij, waarvan een groot deel voor het eerst aan het MTB'en is en het naar hun zin hebben. Het is een grote bende in het bos, wat water en modder betreft en ontwijken heeft echt geen zin meer, tenminste als men probeert niet vies te worden. En voor deze die het nog wel probeert heeft Alexander een goede oplossing, hij dendert er op korte afstand door de plas hard voorbij.
Bij de 2e serie bulten aangekomen haal ik een aantal mensen in die boven op de bult stil vallen en kom zo achter schoonvader Bert, al duurt dat niet lang aangezien hij de volgende bult op loopt. Last van z'n knieën. Ja dan is MTB'en inderdaad minder goed, maar ook hij geniet. Op de lange vlakke stukken is hij het trouwens die iedereen voor is, zo zie je toch maar weer dat racefiets ervaring wel telt!

Weer even rust....er zijn meer die de billen beginnen te voelen, ook al hebben ze wel een zeem. Maar we gaan vrolijk door, 2/3 van de route gehad en er komt nog een mooi stuk, de 'Grand Canyon' daar zit trouwens Jessica op ons te wachten om nog een paar foto's te maken dus tijd om haar even te bellen dat we eraan komen.
Het resultaat van de foto's mag er zeker wezen, bedankt Jessica!
Daarna lekker doorgefietst, Bert, Richard en Melinda hielden dat het beste vol, Harry en Alexander hadden toch wel wat last. Na de tijd de fietsen afspoelen, lekker om kleden of zelfs douchen bij Rikus Kramer. Moet even gezegd worden dat dat daar goed is geregeld!
Als afsluiter met z'n allen gegeten, was een goede dag...

Slopers...

...zijn het, slopers! Wie? Mijn buren! Niet alleen omdat ze harder fietsen, maar ook omdat ze m'n fiets gesloopt hebben! Nee niet m'n Cube, gelukkig niet zeg, maar m'n oude Giant. Hoe het zit?
Twee weken terug voor het eerst met een 3tal andere buren wezen fietsen, dat kun je hier lezen, was hartstikke leuk maar ik kon ze niet bijhouden. Deze week weer mee geweest en besloten vanaf het begin mijn eigen tempo te fietsen. Wieger ging deze keer niet mee, Bas en Eeuwe waren wel mee. Maar aangezien Eeuwe 1 van zijn leenfietsen moest inleveren bij de eigenaar van die fiets, ging Bas op mijn oude Giant. Deze kraakte al wat meer dan dat ie eerst deed had ik het idee. En er zat ook wel best wat ruimte op hier en daar! Toch mee, er toch op fietsen? Ja? Prima...
Vanaf het begin dus mijn eigen tempo en dat beviel me goed. De heren waren al snel uit het zicht en ikzelf al wel even buiten adem, maar dat heb ik sowieso het eerste stuk. Het zal een combinatie zijn van op gang moeten komen en de adrenaline van de bulten. Hier en daar heb je een doorsteek en kon ik in de verte nog wat mensen zien fietsen, maar ik kwam er lekker in, in m'n eigen tempo. En om heel eerlijk te zijn, ik vermaak mij prima alleen in het bos, genieten is dat!
De 2e serie serieuze bulten gingen een stuk beter dan dat ze de laatste tijd wel gegaan zijn, ik hoefde hier deze keer eens niet af te stappen omdat ik er niet bij op kon komen. Het ging sowieso goed, echte drinkstops waren ook niet nodig. Na de 2e serie bulten heb je een kronkel stuk vlak voor de 2e keer dat je het verharde pad kruist. In deze kronkels zag ik al iemand voor me, dat stemde me goed, in mijn eigen tempo was ik dus niet eens zo ver van die hardfietsers af en misschien haalde ik ze ook wel weer in.
Tot ik midden in het stuk bos voor het eerste stuk heide, Bas zie staan, kijken en voelend aan z'n achterwiel. "It fytst wat swier!" Hij dacht dat de remmen aanliepen. Wellicht een beetje aan de ene kant, maar niet genoeg om het zwaar te laten trappen, het moest iets met de as zijn. Deze wat losser gemaakt totdat het iets beter draaide, maar het was nog niet alles. Nou ja dan maar een beetje zo doorfietsen en de ergste bulten (de Grand Canyon of halfpipe) maar letterlijk links laten liggen en zsm terug naar de auto. Een stuk afgesneden, door wat mul zand en uiteraard ging ik daar onderuit. Viel niet hard, maar het voelde wel een beetje als stank voor dank! In een rustig tempo hebben we de route weer opgezocht om zo naar het einde te fietsen. Bas had het duidelijk zwaar en het leek of hij continue zat te schakelen, dat bleek niet het geval, dat kraken kwam gewoon van de fiets. Dat kon niks goeds betekenen.
Bij de auto's aangekomen waar de rest de fietsen alweer had opgeladen nog eens naar de fiets gekeken: Alle lagers uit de achteras!! geen wonder dat het zwaar fietste. Die arme Bas heeft een beste workout gehad.
Nou ja, eerst een geoefend spinner erop, daarna een ijshockeyer uit de hoogste NL divisie. Geen wonder dat die Giant op een gegeven moment zegt: Krak!
Mijn workout verliep daardoor niet helemaal als gepland, wat op het eerste gezicht een goede tijd leek te worden, werd nu een pruts tijd. Bas daarentegen heeft een prima workout gehad! Hahaha De Giant mag ie houden als hij hem wil opknappen, al blijkt dat z'n oom een nieuwe MTB heeft aangeschaft en hij de oude mag hebben. Ook Eeuwe denkt een nieuwe fiets te gaan kopen, bij hem op het werk blijken ze ook een fietsplan te hebben, zo is ook aan z'n collega's te zien! De ene heeft al een nieuwe Cube...de ander heeft er 1 in bestelling.

Dwingeloo...

...for the first time! Fietsen met de buren is afgelopen dinsdag niks meer geworden, het spijt me ook niet heel erg, want het was ook wel erg warm. Maar afgelopen weekend stond er wel wat anders op het program, namelijk de vaste route van Dwingeloo. Met de familie zaten we een weekend in Wijster, op 3,5 km van startpunt Spier. Lammert (aka Flammert) had z'n fiets mee, als ook Frits en ondergetekende. Vrijdag waren we al in Wijster, maar het duurde tot zondagochtend 10uur voordat we op de fiets stapten, in de tussentijd natuurlijk wel heel veel leuke dingen gedaan!
Over het verhard richting startpunt Spier, daar aangekomen al wel een zwart en een rood bordje gezien, maar er was even twijfel over wat voor kleur de 23km lange route nou eigenlijk had. Na even omgelummeld te hebben maar even aan een ploegje MTB'ers die er uitzagen alsof ze net klaar waren, gevraagd of we de rode route moesten hebben. Dit werd bevestigd en we werden ook meteen gewaarschuwd hier en daar lag de route op z'n kop doordat men nieuw hekwerk had geplaatst. Wij dachten dat dit wel wat mee zou vallen, maar niks was minder waar. Al redelijk snel moesten we met een flauwe bocht naar rechts....maar werd de weg ons versperd door schrikdraad. Best lastig! Terug gefietst en de route ergens anders weer opgepakt.
Het weer was goed, tempo was lekker en de route was niet moeilijk. Ik kan ook niet zeggen dat het echt tegen viel, maar ik had er wel iets meer van verwacht. Veel bossnelwegen, afgewisseld met korte 'doorsteekjes' die best wel technisch waren. We hebben ons goed vermaakt hoor, dat is het punt niet, maar doordat men zo in het bos bezig is, wil het plezier in het fietsen wel eens wat tegenvallen. Wat de boel wel verziekte was het groot aantal klaphekjes wat open en dicht moest, dat is toch niet normaal?
Doordat het flink geregend had lagen er hier en daar grote plassen waarvan enkele echt niet vermeden konden worden. Een andere lag vlak voor een klaphek, net na een lekkere, maar onoverzichtelijke afdeling. Dat zijn geen klachten hoor, absoluut niet, gewoon leuke stukjes van het mountainbiken op de vaste route in Dwingeloo!
Mijn Endomondo workout laat wel wat te wensen over, om 1 of andere reden wordt de GPS niet goed gepakt ofzo, waardoor de route op de route kaart niet goed wordt weergegeven.

Ondanks dat de verhouding bossnelweg, technische stukjes iets anders had gemogen, gaan we deze route zeker een keertje vaker rijden!

Byebye...

...SPD pedalen? Misschien wel, ik weet het nog niet zeker. Het punt is dat ik me er nog steeds niet gemakkelijk bij voel dat ik vast zit op de fiets. Niet gemakkelijk is misschien ook nog wel een understatement, ik ben af en toe zelfs angstig. Wellicht dat ik ze nog te strak heb zitten, dat zou ook kunnen hoor, maar voor mijn idee kunnen ze niet losser. Ik zal er binnenkort eens naar kijken. Wel weet ik dat als ik morgenavond weer ga fietsen met de buurtjes, de SPD's er waarschijnlijk niet op zitten.
Yep morgen weer even naar Appelscha met de buurtjes, kijken of het beter gaat, ik weet in elk geval wel dat ik van te voren niet uitgebreid ga eten, maar even een paar sultana's naar binnen werk ofzo. Heb er wel weer zin in, al zou het weer nog weleens roet in het eten kunnen gooien, het wordt morgen weer warm en men heeft het over onweer aan het eind van de dag!

Buurtjes...

...on bikes! Gisteren Appelscha weer eens even met een bezoek vereerd, samen met een aantal buren: Bas, Eeuwe en Wieger. Een paar dagen terug bleek namelijk al dat Eeuwe af en toe ook op de mountainbike zit, met een aantal van zijn collega's. Op de buurt bbq kwam dit ter sprake en of ik dan ook een keer mee wilde. Nou ja dat wil ik wel natuurlijk, Bas en Wieger die het nog niet eerder hadden gedaan, hadden er ook wel oren naar. Voor hun dan ook wat fietsen geregeld en dinsdagavond om half 7 waren we al in Appelscha, Eeuwe's collega's stonden al klaar.
Richting de route en de eerste bult, zowaar, voor het eerst kwam ik er bij op! Tenminste gewoon op de fiets zittend en niet met de fiets aan de hand lopend, dat was al een opsteker, dit kon nog wat worden. Nou dat viel even tegen, al snel merkte ik dat het niet wilde. Waar het precies aan ligt weet ik nog niet, misschien had ik mijn dag gewoon niet, maar de heren gingen ook rap van start en ik, die eerst warm moet draaien probeerde in dat tempo mee te gaan. Overbodig te zeggen dat dat niet lukte. Ik weet wat ik kan en wat niet en tempo rijden is iets wat ik nog niet kan, de conditie is daar nog te slecht voor. Regelmatig moest men dus even op mij wachten en dat is dan weer iets waar ik niet zo goed tegen kan, wil niet dat mensen op mij moeten wachten, plus dat ik er dan alsnog tegenaan ga fietsen ipv m'n eigen pace. Duidelijk aangegeven dat men maar moest gaan, ik ken de route en mocht er iets gebeuren er zijn wel meer mensen in de baan toch? Het ging daarna al wat beter ik kom in mijn ritme en dan hou ik het vol. Duidelijk was dat 1 van de collega's ook iets harder ging in het begin dan dat hij uiteindelijk vol kon houden, want nadat ik hem had ingehaald kon hij mij zelfs niet meer bijhouden.
Iets wat ik trouwens in Appelscha nog niet eerder had meegemaakt was dat het relatief nat was, hier en daar grote plassen en modderpoelen. Dat ken ik van Beetsterzwaag, maar zeker niet van Appelscha. Wel lekker, dat wel! M'n eindtijd was niet best, sterker nog het was het slechtste tot nu toe! Niet weer met de buurtjes/collega's mee? Jawel hoor, maar dan wel gewoon in mijn eigen tempo...

Sportdag...

...bij de RDW! Vandaag was de 2jaarlijkse sportdag bij ons op het werk, het ene jaar heb je de fietsdag, het andere is de sportdag. Op de sportdag kun je ook weer fietsen, ik weet het, heel verwarrend dat was het voor mij ook. Ik had de oproep voor de sportdag wel gezien, maar ik dacht, die laat ik wel aan me voorbij gaan, daar heb ik niet zoveel zin in, moet ook zeggen dat ik het affiche niet eens goed bekeken had. Dat bleek ook wel toen Geert Doensen mij vroeg of ik ook meedeed aan de MTB clinic. Ik keek hem vragend aan, maar begreep van hem al snel dat dat op de sportdag was, had ik nooit zien staan!
Toch maar opgegeven voor de sportdag en dan wel voor het onderdeel MTB. Al redelijk vroeg verzamelen in Heerenveen bij het keuringsstation om vervolgens met z'n allen met de bus naar Driebergen te gaan, daar aangekomen (we waren wat aan de late kant) meteen omkleden en een fiets uitzoeken. Helaas door gebrek aan eigen vervoer, m'n eigen fiets niet mee kunnen nemen en moest ik daar een fiets uitzoeken. Ik weet niet wat voor fietsen het waren, maar helemaal sterk kwam het niet op mij over. Gelukkig had ik mede door mijn lengte al een iets nieuwere fiets. De kleinere fietsen waren namelijk oud en zonder vering.
De clinic werd verzorgt door mensen van MTBClinic.nl en dat ging hartstikke goed moet ik zeggen, zeker als je bedenkt dat ze een week voor het event nog werden ingeschakeld door de organiserende partij. Normaal nemen ze hun eigen fietsen mee (Treks) maar aangezien de fietsen nu al besteld waren moesten ze het daar mee doen.
Eerst fietsen we met z'n allen naar een veldje, waar uit de greppel een aantal wippen en grote takken werden getoverd, eerst techniek training! Ik fiets inmiddels al een poosje, maar nog nooit training gehad en ik had dan ook een groot aantal: OH doe je dat zo momenten.
Daarna stukje verder fietsen, om aan te komen bij een bult en leren hoe je daar omhoog fiets. Dat gaat steeds beter en ben benieuwd of het me nu wel lukt in Appelscha bij de eerste bulten omhoog te komen. Weer verder om ergens halverwege van Karst Zijlstra (wellicht bekend van tijdschrift Fiets nog te leren hoe je onder een lage tak door kan fietsen.
Route vervolgd en een paar schitterende stukken gehad! Vooral het stuk single track langs de A12 was geweldig! Lekker smal, afgrondje aan de linker kant, wat glooiing erin. Op het einde nog even 2 wigjes voor je overheen kan, iets met padden ofzo. Nou de eerste heb ik gepakt, maar ging bijna over m'n stuur eraf, dus de 2e maar even gelaten! Al met al veel leuker dan vorig jaar en wat mij betreft huurt de RDW deze organisatie altijd in.

Lochem...

...met m'n schoonvader! Jawel, op deze mooie hemelvaartse dag, ben ik wezen mountainbiken met m'n schoonvader, in de volksmond ook wel Bert Schotanus of badmeester genoemd. Bert is een redelijk fanatiek racefietser (de term wielrenners wil ik toch laten aan de mensen die het nog fanatieker doen en er eventueel hun geld mee verdienen) en ik wilde hem wel eens kennis laten maken met het mountainbiken. Waarom dan helemaal in Lochem? Nou m'n schoonouders hadden een weekje vakantie in Winterswijk en dus wilden we daar in de buurt fietsen. Nou heeft Winterswijk ook wel een MTB route, maar die is 47km en deze bestaat alleen maar uit semi-verhard had ik begrepen, dus ja daar is niet zoveel aan. Dus even 45 minuten rijden naar Lochem, dat zou vast wel een mooie route zijn want die gaat 75 procent door het bos!
Nou, dat viel dus even zwaar tegen. Ja echt en ik baal er nog van. We begonnen aan de Scheggertdijk bij een restaurantje. Mooi veel parkeerplek, maar het was even zoeken naar het begin van de route. Dat dat niet helemaal goed ging lag aan ons zelf, ik zat namelijk te kijken op een hoogte tot een halve meter boven de grond. Je verwacht geen aanwijzing op 2,5 m hoogte. Maar goed dat was wel goed aangegeven. Daarna was het even wennen want de bordjes zien er iets anders uit als in Appelscha en Diever, maar het gaat wel. De route begint van daaruit met een redelijk lang stuk op de dijk langs het Twentekanaal een leuk stukje om even warm te draaien, wat ik graag heb. Daarna over een brug het kanaal over en een redelijk lang stuk verhard om bij het bos te komen, geen probleem dat was ingecalculeerd. Gevolgd door een vlak stuk single trek het bos in. Nou dat begint goed, niks mis mee, schitterend weer en al even een leuk stukje single track. Helemaal niet technisch ofzo en helemaal vlak, maar voor de km's wel even goed en lekker. Om vervolgens op een soort van semi-verhard fietspad in het bos uit te komen. En deze te volgen. Nou dat kan, is ook niet zo erg, alleen af en toe even gewone fietsers ontwijken enzo.
Je zou dat stuk ook gewoon op de racefiets kunnen doen, wel wat meer kans op lekke banden en wat glad misschien, maar je velgen merken het verschil tussen asfalt en deze ondergrond niet hoor.
Wederom niet heel erg, maar het begon bij mij al wel te irriteren, we waren tenslotte aan het MTB'en. Links en rechts zie je heel af en toe een paadje waarvan je denkt, hey daarin zou het wel eens leuk kunnen worden, om vervolgens te zien dat je het fietspad moet blijven volgen. Langzaam begon het mij te dagen, we waren hier gewoon aan het doen, wat we bij de route van Winterswijk ook zouden hebben gehad, gewoon met de MTB over 'Bos snelwegen' zoals mijn broer en ik dat noemen. Ja er zat een stukje van krap een kilometer bij dat het er zowaar wat op begon te lijken, maar meer was het niet. We hebben uiteindelijk wel lekker gefietst hoor, maar het viel me zwaar tegen wat de route betreft, zulke grote en mooie bossen in de omgeving en dan een route van niks. Natuurlijk kan het zo zijn dat de eigenaren van het bos dat niet willen, maar noem het dan ook geen MTB route. De route.
Nee volgende keer neem ik m'n schoonvader mee naar Appelscha, daar even een MTB huren en dan krijgt ie een beter beeld van het MTB'en, in Nederland dan wel te verstaan he. Datum staat al vast trouwens, 23 juli en 13 augustus even wat mensen van de Badminton vereniging kennis laten maken met het MTB'en! Maar Lochem, dat hoeft niet weer.

Toertocht...

...nummer 2! Afgelopen zondag m'n 2e toertocht in mijn MTB carrière gereden, deze keer te Aalden.
Om precies te zijn op Aelderholt nummertje 4, een enkele onder de lezers zal dit adres wellicht bekend voorkomen, zeker als die lezers familie van mij zijn, want inderdaad, dat is een Landal park en daar zijn wij al een keer geweest!
Toegegeven, ik twijfelde of ik wel zou gaan, wederom alleen namelijk en het weer leek niet al te best: Een dusdanige harde wind dat je dat zelfs in het bos merkt en hier en daar een beste bui. En je kent dat waarschijnlijk wel, je hebt er zin in, maar eigenlijk ook geen zin in. Uiteindelijk toch maar wel gegaan en blij toe!
Aangekomen was het auto-technisch al redelijk druk, tenminste dat vind ik dan en redelijk fris. Snel de fiets van de auto en richting het park. Er was goed aangegeven hoe en wat en waar je naartoe moest, erg fijn. Uiteraard was ik nog iets vergeten m'n bril uir de auto te halen ik zou eerst zonder, maar ben toch maar teruggereden en blij toe. Van te voren weet je nooit hoe het bij een nieuwe toertocht gaat en je bent dan vooral ook benieuwd hoe men de tocht heeft uitgezet, hier werd de route aangegeven met rood witte linten in de bomen, dat was toch vond ik wel een minpuntje omdat men daar ook niet consequent mee om ging, dan hing het weer hier en dan weer daar. Ik ben dan ook een aantal keren fout gereden. De eerste keer was wel mijn eigen domme schuld hoor, blijkbaar in gedachten besef ik me dat ik de laatste meters geen lint meer heb gezien en dit toch wel had verwacht, ik vermoede dat ik een afslag gemist had en dat deze onduidelijk was aangegeven. Ik had inderdaad een afslag gemist, maar vroeg me wel af hoe dat kon, het waren namelijk allemaal linten! Het was echt een schitterende route met zeer weinig verhard! En ook zeer weinig hoogte verschil, maar wil je ook in die buurten het is er gewoon niet.
De zuidwester wind was wel erg hard en fris, gelukkig ging de route eerst in zuidwestelijke richting, dan heb je dat maar weer gehad he! Af en toe haalde ik iemand in, maar ik werd vaker ingehaald, maakt me verder niet uit hoor, ik fiets lekker in mijn eigen tempo door. Op een gegeven moment is er twijfel, links of rechts, aan de linten te zien denk ik links, maar zoals al gezegd, echt consequent waren ze daarin niet, 2 andere fietsers zitten op een bankje rechts en geven aan dat eigenlijk iedereen rechts ga. Ik doe dat ook en zie al snel weer een lint hangen, ook weer op een ongebruikelijke plek. Maar goed ik zit goed, dus lekker doorfietsen het einde is in zicht. Het was mij al wel opgevallen dat ik de fotograaf nog niet tegen was gekomen, maar goed het kan ook zijn dat hij zich op een deel van de routes van de 50 of 70 km bevindt welke door de 30 niet worden aangedaan. Maar dan plots zie ik zijn reclame staan en dat betekend dat hij in de volgende 100 m wel ergens staat, hopelijk deze keer een leuke actie foto! Helaas....ik rij om een dicht bosje heen en daar achter blijkt een open veld te liggen, met midden in dat open veld een enorme kunstmatig aangelegde bult. En uiteraard staat deze man daar bovenop! Mijn klimvaardigheid is nog niet je van het en daarnaast ben ik ook nog steeds niet gewend aan mijn SPD's dus al snel besluit ik midden op de bult af te stappen, lopend naar boven en dan maar weer opstappen naar beneden, dat laatste ging best hard! Daarna nog 6km naar het einde en een lekkere rit achter de rug! Uiteindelijk volgens Endomondo zo'n 33 km gefietst!
Aan de finish raak ik nog aan de praat met de heren die op het bankje zaten, ik had toch links gemoeten, om het vennetje heen en dan kwam je daar weer op de route. Jammer dan, die 500 meter extra doet het hem ook niet denk ik. En de foto.....ach...het is een actie foto geworden, met de fiets aan de hand lopend. Grrrr...

Lammetjesdag...

...in het mooie Aldeboarn! Elk jaar wordt er in mei de zgn. Lammetjesdag gehouden op de Lammesprong in Aldeboarn, een evenement waar vooral veel gezinnen op af komen. Dit jaar hebben ze er dan ook mooi weer bij en is het eigenlijk continue gezellig druk.

Wat dit, met MTB'en te maken heeft? Helemaal niks, bijna net zo weinig als de workout die ik vandaag gedaan heb. Het is dat ik deze workout op mijn Cube MTB gedaan heb, maar echt de bossen in ben ik de laatste weken niet geweest. Waarom niet? Tsja, tijd he...dat is vaak een probleem, tijd en als ik tijd heb, vervoer naar de bossen, aangezien wij 1 auto hebben en Maaike ook nog wel eens moet werken. Zo ook vandaag, of dit weekend. Hele weekend druk ingepland met leuke dingen, feestjes, bbq's en de tijd die er is dan moet Maaike werken en heeft ze de auto mee. Maar vandaag had ik toch zo iets van, ik moet er even uit, dus de fiets gepakt en via de Leppedyk richting Akkrum. Er staat een klein beetje wind maar dat is niet heel erg. Ja en nu, nu sta ik in Akkrum, waar het overigens ook gezellig is vandaag, men organiseert er de 'Reuzedei', waar nu naartoe, een plan heb ik niet, richting Heerenveen dan maar en via de van Sminiawei weer terug naar Aldeboarn?
Al snel ben ik bij het begin van de van Sminiawei, dit schiet ook niet op, km technisch gezien dan he. Dus toch eerst maar door richting Hooibrug en er begint zich een plan te ontwikkelen in mijn hoofd: Eerst langs de zuidkant van de Hooivaart en dan via de noordkant (ook wel De Deelen genoemd) weer terug. Zo gezegd zo gedaan en er komen nu toch al wel wat kilometers op de teller te staan. Alleen begint de tijd wel te dringen, ik moet namelijk vanmiddag nog met heit mee en wil van te voren nog douchen! Terug bij de Hooibrug en weer richting van Sminiawei, nu het laatste stuk de wind in de rug (vandaar ook deze route!) en lekker snel richting Aldeboarn. Ik sla het betonweggetje halverwege over, ik wil namelijk nog even langs de Lammesprong om te kijken hoe druk het daar nog is, heb er niks mee verder, gewoon nieuwsgierigheid.
Ik rij Aldboarn binnen via de Wjitteringswei, telefoon, heit: of we over 10 minuten ook weg kunnen, de BBQ begint eerder dan hij dacht! Ja leuk, ik zit nog op de fiets. 15 Minuten later sta ik klaar, gedoucht en wel!

Liever...

...naar Diever! Nou ja het is een spreuk, maar voor mij gaat dit nog niet helemaal op. Gisteren met Flammert voor het eerst een rondje Diever gedaan. Dat wil zeggen, hij heeft hem al vaker gedaan, voor mij was het de eerste keer en om maar met de deur in huis te vallen: het viel zwaar tegen! Daarbij moet ik ook meteen zeggen dat het waarschijnlijk aan mijzelf ligt, het wou gewoon niet, ik vond het zwaar, voornamelijk door het mulle zand maar ook door de harde wind die je zelfs in het bos kon voelen. Ook had ik al redelijk snel last van een schrale plek op mijn kont, nou dat werkt helemaal niet mee natuurlijk.
Het is als het wat minder droog is wel een mooie route hoor, leuke lange stukken single tracks zonder hobbels, minder leuke stukken single tracks met hobbels en stukken breed pad waar op dit moment dus heel veel mul zand ligt. Ook zitten er een paar stevige klimmetjes in met (door het mulle zand ook) uitdagende afdalingen. De route bevat wel veel hobbels (wortels en kuilen) naar mijn idee, maar ook dat kan weer een gevoel zijn omdat het gewoon niet wilde.
Opvallend was dat het in tegenstelling tot Appelscha, hier erg rustig was op ongeveer hetzelfde tijdstip, we zagen trouwens onderweg ook nog een verkoold stuk hout liggen, ik weet natuurlijk niet hoe lang dat er al ligt, maar bij de recente branden in de buurt was wel mijn eerste gedachte: Idioten!
De route heeft een lengte van zo'n 23 tot 24km, maar aangezien we vertrokken vanaf de camping waar Flammert 'gelegerd' is op dit moment, werd het uiteindelijk 35km.
workout

Vroeg...

...uit de veren, want vandaag had ik om 9 uur afgesproken in Appelscha om te gaan fietsen met broer Flammert. Hij staat daar met z'n gezinnetje op de camping niet ver van de vaste route van Appelscha, dus dat is wel lekker! Het is nog steeds heerlijk weer en het heeft ook nog niet geregend, de route is dan ook gort en gort droog. Ik heb al moeite om sommige bulten op te komen, of moeite, ik kom er gewoon niet op, maar met dit mulle zand is het helemaal geen doen. Regelmatig moet ik afstappen wat wel jammer is. Ook is het even wennen aan m'n nieuwe pedaaltjes! Het inklikken gaat zoveel makkelijker nu! Maar ze zitten wel wat strak en ik krijg ze volgens mij ook niet losser. Het is niet heel erg, alleen heb ik gewoon geen zin om op m'n bek te gaan. Wat is het trouwens druk op de route, zoveel MTB'ers al vroeg in de ochtend. Oke ik snap het wel, heb je daarna nog mooi de hele dag om leuke dingen te doen met dit mooie weer, of komen er gewoon meer MTB'ers? De tijd zal het leren als het weer straks weer wat minder wordt. Nou ja dat zal wel ergens pas in november of zo zijn. Het was overigens wel het snelste rondje tot nu toe, gemiddeld 15,8 km/u. Het lijkt erop dat mijn conditie beter wordt en dat is mooi, maar goed voor een groot deel is het natuurlijk ook dat ik de baan beter leer kennen en ook begin te wennen aan mijn fiets. workout

Nieuwe pedalen...

...zijn vandaag toch nog binnen gekomen. Afgelopen week heb ik via Fietssportief Onderdelen nieuwe pedalen besteld. Het gaat hier om de PD-M520 van Shimano met SPD 'click' systeem. Waarom nieuwe pedalen, je had toch al SPD pedalen? Dat klopt ook wel, maar bij de pedalen die ik had kun je slechts aan één kan inklikken en dat is best irritant als je even uit de pedalen bent en dan weer moet gaan kijken hoe de stand is om weer in te kunnen klikken. De PD-M520's zijn aan 2 kanten inklikbaar en dan hoef je niet te zoeken.
Ik hoopte al dat ze voor zondag binnen zouden zijn, aangezien ik dan met broeder Flammert weer ga fietsen in Appelscha. Mooi dat ze binnen zijn, ben er erg blij en ja deze uitvoering is in het wit. Natuurlijk had ik ook zwart kunnen doen, dat past wel bij de cranck, die is namelijk ook zwart, maar de rest van mijn fiets is overwegend wit, dus dat past wel zo mooi.

Zadelpijn...

...viel reuze mee vandaag! Dat had ik echt niet verwacht. Goed, had natuurlijk nu wel mijn fietsbroek met kussentje op de kont aan, zoals ik dat altijd noem, maar had na de 30km op Ameland gisteren, toch echt verwacht dat ik meer last zou hebben.
Om half 11 met Flammert begonnen aan een rondje op de vaste route van Appelscha. Maaike en m'n schoonzus met de kinderen waren ook mee, althans mee naar Appelscha. Ze hebben zich vermaakt in de speeltuin tot wij klaar waren met fietsen.
Wat was het schitterend weer en het waaide veel minder hard dan de dag ervoor, ik had de gok genomen om in het kort te fietsen, oftewel korte mouwen en korte broek, Flammert was in het lang. Het zat er ook nog een beetje tussenin, bij de meer open en zonnige stukken was kort het lekkerst, bij de dichte donkere stukken lang. Zoals gezegd viel de zadelpijn reuze mee, ook op de hobbelige stukken. Waar ik nog wel veel moeite mee had waren de bulten meteen in het begin. Op één of anderen manier wil dat nog steeds niet goed, komt misschien ook omdat ik mezelf nog niet 'vast' vertrouw of gewoon omdat ik eerst wat tijd nodig heb om warm te draaien. Daarnaast gaat het inklikken met de SPD's ook nog voor geen meter, dit komt mede doordat ik op de pedalen maar aan 1 kant vast kan zitten en dat is gewoon niet handig. Binnenkort toch maar eens kijken voor een paar Shimano SPD M520 pedalen ofzo, wel zo makkelijk.
De route was in het begin ook enigszins gewijzigd en op andere plekken was ook duidelijk te zien dat er onderhoud was gepleegd, goed bezig! Zoals gezegd heerlijk weer en Flammert had wel zin in 2 rondjes. Al snel heb ik dat idee laten varen want ik kon wel merken dat ik de dag ervoor 30km had gefietst, ik was moe en de benen wilden net na de helft eigenlijk al niet meer. Geen goed idee om voor een fietsafspraak een dagje op Ameland te gaan fietsen dus. Blijkt net voor het snelle stuk hei ook nog eens dat ik een schroefje kwijt ben uit m'n schoen, zodat de cleat niet meer goed en recht vast zit, waardoor ik niet meer in kan klikken. Heb ik dat!
Snel gerepareerd en weer door, met snelheid over de hei, wat een heerlijk gevoel is dat. Net als het laatste stuk na het hek, voor mij één van de lekkerste stukken van de route, misschien omdat het einde in zicht is, maar het is gewoon snel, heuvelachtig en leuk! Na 1 rondje ben ik afgestapt, mijn workout stopgezet en terwijl Flammert nog een rondje deed ben ik heerlijk uit de wind in de zon gaan zitten. Genieten met hoofdletter G!

Zaterdag...

...weer even wezen fietsen, deze keer niet op de MTB, maar op een huurfiets van Kiewiet op Ameland.
Dag begon al goed, ik lag om een uur of 2 in bed, komt Maaike me om 8 uur wakker maken: "Anne, heb je zin om naar Ameland te gaan?" "Huh? Hoe laat gaat die bood dan?" Nou om half 10 dus en aangezien het nog 45 minuten rijden is bij ons vandaan, was ik niet meteen enthousiast. Ik vond het een leuk idee hoor, maar was net wakker natuurlijk, dus om dan helemaal enthousiast te kunnen reageren is wat lastig. Snel eruit, broodje smeren, koffie mee de auto in en rijden!
Waren mooi op tijd bij de boot, hij meerde net aan.
Op het eiland aangekomen waaide het wel redelijk en het was best fris, ondanks het heldere weer! Lopend naar de verhuur en een paar luxe fietsen met 7 versnellingen huren voor 8,50 euro per stuk. Mmmm is het toeval dat dat ook de prijs is als je je fiets mee wilt op de boot? Denk het niet.

Richting Buren en al om 11 uur ons eerst strandtentje, heerlijk buiten zitten uit de wind. Konden daar eigenlijk best de hele dag zitten, was gewoon lekker. Maar goed daar kwamen we niet voor, dus door de duinen richting Nes. Langs camping Duinoord, brings back memories en door in de richting Ballum. Zoals gezegd stond er wel een fris windje uit 1 van de noordelijke richtingen, op 1 of andere manier dus altijd tegen. Heuveltje op en heuveltje af. Probeerde te kijken of of ik kon zien waar de toertocht van 6 maart langs had gelopen, maar kon niks zien.
Bij Ballum weer een standtent gepakt, het was hier al wat drukker en we zaten dan ook een beetje in de wind, te koud om te eten wat daar eigenlijk wel de bedoeling was. Toch maar door, eerst even in Ballum zelf kijken maar daar was niks, of dat is niet waar er zijn genoeg leuke zaken waar je kunt eten, maar eigenlijk hadden we al besloten om "Onder de Vuurtoren" te eten, voor de mensen die het kennen, pannenkoeken dus! Inmiddels begon het achterwerk al pijnlijk te worden en dan moesten we nog terug! Na een heerlijke 445 voor Maaike en een 446 voor mij, de terugtocht toch maar aanvaard. Weer door de duinen aangezien de weg ook maar zo zaai is, we zouden nog in Hollum zelf kijken, maar de zadelpijn besloot ons meteen maar terug te gaan. Het was wel een stuk drukker op het fietspad. Ergens na de strandtent bij Ballum een duinpannetje uit de wind opgezocht en daar heerlijk in de zon gelegen, dat was wel lekker warm! Ook hier was het wel de hele dag uit te houden, maar we wilden nog weer even naar Nes.

In Nes aangekomen eerst nog wat familie tegen het lijf gelopen en daarna een terrasje opgezocht. Te druk om in de zon te kunnen zitten, dus een plek in de schaduw opgezocht, met terrasheater, dat dan wel weer. Niet alleen zadelpijn aan de dag over gehouden, maar ook nog een zonverbrand hoofd, dat wordt nog wat zo, als ik met Flammert ga MTBen in Appelscha...

Afgelopen...

...weekend helaas niet kunnen fietsen, wat errug jammer was, want vooral zaterdag was het schitterend mooi weer, al waaide het wel hard. Maar ja, vriend Babber had wat bedacht natuurlijk, er moesten klinkers gehaald worden voor de bestrating bij zijn nieuwe woning. Nou, zoals gezegd het weer zat mee! Ik moet zeggen het schoot ook wel lekker op hoor, behalve het moment waarop zijn auto door z'n hoeven zakte. Nou ja en zondag was het ook wel aardig, veel minder wind en ook nog een lekkere temperatuur, maar aangezien Maaike de zaterdag al had gewerkt, was het ook wel even lekker om de hele dag met z'n 2en te hebben.
Wel is in het weekend besloten om een weekendje weg te gaan met de familie. Het duurt nog even hoor, waarschijnlijk het weekend van 2 juli maar heb er nu al zin in! We gaan ook niet heel erg ver weg we zitten dan als het goed is in Wijster. Waarom ik er dan zoveel zin in heb? Nou, het plekje waar we zitten is slechts op 4km afstand van de vaste MTB route van Dwingeloo. Deze route nog nooit gefietst, maar met 3 en een halve mtb'er in de familie moet het vast en zeker lukken om de route in het weekend in elk geval 2 keer te fietsen. Wellicht dat we de route van Ruinen ook nog even doen, maar ik lees daar geen goede verhalen over op internet, erg veel wortels en gestuiter en laat dat nou precies het gene zijn waar ik een bloedhekel aan heb.
Veel zin in dus, maar goed het is nu ook weer niet zo dat het om mijn part morgen al zover moet zijn hoor, komen vast in de tussentijd nog vele mooie MTB rondjes in de bossen van Beetsterzwaag en Appelscha (komende weekend) aan. Havelte is ook niet ver weg trouwens, wellicht pikken we die ook eens even mee. Laat de lente maar komen!

Mijn eerste Toertocht...

...was gisteren (27 maart 2010) in Zuidwolde! En een TT (toertocht) is zeker voor herhaling vatbaar. Er waren eerst wel twijfels of ik mee zou doen, vrijdag had ik me namelijk al ziek gemeld op het werk, alles deed me zeer, benen, armen, hoofd en het snot liep gewoon uit zichzelf m'n neus uit. Zaterdag werd het al wat beter, alleen nog heel erg verkouden, maar weinig energie. Toch zaterdag vroeg op bed gegaan, de klok en wekker goed gezet, je weet het immers nooit met die overgang naar zomertijd.

Uiteraard voor de wekker al m'n nest uit, ik bedoel ik mocht dan wat langer slapen dan op een ddw dag, maar lukken doet dat niet he. Het gevoel was goed, nog wel een beetje verkouden maar dat mocht de pret niet drukken. Ik had al een poosje uitgekeken naar deze TT, dus als het even kon moest dit wel doorgaan. Zag er buiten ook goed uit, schitterend helder weer, maar wel een beetje fris. Juiste kleren aan, fiets op de fietsdrager en... ramen krabben!
Om half 10 aangekomen in Zuidwolde, mooi op tijd, inschrijving sluit om 10 uur. Maaike moest de auto weer mee, dus die ging er weer vandoor, ik zou haar bellen wanneer ik er weer was, zodat ze me op kon halen. Het was al lekker druk in de kantine van de plaatselijke korfbal vereniging en waarschijnlijk was er ook al een mooie ploeg onderweg.
Inschrijven, plasje doen (nee geen doping controle, maar moest gewoon nog even!) ja en dan maar gaan he, bedoel had daar nog langer kunnen blijven, daar had niemand wat aan. De route werd aangegeven met een oranje/rood bord met een zwarte pijl eraan en daarnaast hingen er op de route ook nog knijpers met een rood/roze lint eraan. Dat moest dus goed te volgen zijn!
Even een stukje door Zuidwolde, je moet het dorp tenslotte toch uit en dan gaat het al snel het bos in. Het was nog wel koud zeg! Maar goed, beetje doortrappen en je bent zo warm.
In het begin zit ik veel achterom te kijken, bang dat ik anderen in de weg zit, maar dat lijkt mee te vallen, bovendien zijn de meeste mensen eerder gestart dan ik.
Op een gegeven moment gaat het op een landweggetje kort linksaf het bos in door dan wel langs een hekje, ik merk dat te laat op en val daardoor bijna om ook omdat ik vast zit op de fiets en dat nog niet gewend ben. Gelukkig voor mijn ego heeft niemand dat gezien!
Na zo'n 10km kom ik achter een groep fietsers die duidelijke bij elkaar horen gezien de wielerkleding en die ook duidelijk minder snel fietsen dan dat ik doe, je verwacht het niet.
Blijkt een groep kids te zijn, met begeleiders, van de plaatslijke MTB vereniging geinig om te zien dat deze kinderen ook zo leuk bezig zijn op de fiets! En het gaat ze nog goed af, want waar ik meestal geen puf heb om te praten, waren de 2 jongens waar ik achter fietste, druk aan het discussiëren over de formule 1.
Na er een km achter gefietst te hebben toch op een goed punt er maar langs gegaan, het ging iets te langzaam voor mij en ik wilde graag weer voor ze uit zijn bij het verlaten van de rustplaats.

De route was leuk en erg afwisselend, hier en daar natuurlijk wat verharde stukken, wat vervelende hobbel stukken en mooie single tracks! Op 1 van de laatste heb ik mijn eerste echte val meegemaakt die toe te schrijven is aan het fietsen met SPD. Het is op single tracks moeilijk te passeren, maar aangezien er een veel sneller persoon achter mij zat, wilde ik het toch proberen. Dus bij een stukje waar ik dacht dat ik kon, ging ik aan de kant, hij er voorbij. Het duurde allemaal alleen wat langer dan ik had gedacht en daardoor had ik te weinig snelheid, verkeerde versnelling en even vergeten dat ik vast zat. Nou daar knikkerde ik hulpeloos om. Gelukkig was het een plek waar je rustig kon vallen, geen obstakels en dergelijke, enige deuk die er was, was weer in mijn ego. Die zal nog wel wat meer opdonders krijgen in de toekomst denk ik.

Nou ja, verder maar weer op de fiets, op naar de rustpauze die er toch aan zat te komen, ik was immers al over de helft. Nog een mooi stukje door het bos, daarna over de snelweg, slalommend tussen de professionele klootschieters door, weer een mooi stuk single track waar plotseling iemand opduikt met een groot fototoestel. Hey dat moet Bert Timmer zijn, van BT foto, hij had al gezegd op het forum dat ie er zou zijn, nu maar hopen dat het een leuke foto wordt, zodat ik straks mijn eerste MTB actie foto heb! En het bordje 20km, verdorie zou ik nou die post voorbij gereden zijn? Nou ja door maar, want het gaat eigenlijk ook best wel lekker.
En plotseling is ie daar dan toch, de post, op ongeveer 22 km. Wat sportdrank achtig iets, of was het gewoon ranja en een stuk cake, dat gaat er eigenlijk best wel in! Even zitten is ook wel lekker en meteen m'n broek maar even weer goed doen, want ik heb het idee dat er een beste schrale plek op mijn bil aan het vormen is. En weer door, de laatste km's nog even.
Over het erf van een boerderij en dan komt bij 25km 1 van de mooiste stukjes van de route, vind ik zelf. Geen hoogte verschil, geen technisch stuk, maar ook geen hobbels, gewoon een heerlijk stukje rechte single track, met aan de ene kant wat water en aan de andere kant was bosjes. Stuk van 1,5 km ofzo, maar wat mij betreft had het nog 5km door mogen gaan. Zonnetje scheen, geen fietsers voor me, geen fietsers achter me en door de vlakke ondergrond was het heerlijk in een goed tempo fietsen! Aan het einde van dit stuk de splitsing, of terug richting Zuidwolde voor de finish van de 30km, of vanaf hier de 60km. Heel even denk ik eraan om de 60km te nemen, maar dat duurt maar heel even hoor! Een landweg op met mul zand, natuurlijk dan ben je al kapot en krijg je nog zo'n zwaar stuk en bedankt!
Laatste 2 km gaan over de weg richting Zuidwolde en plots ben ik er, moe maar voldaan ga ik met een bidon en sultana in de zon zitten om uit te rusten, voordat ik Maaike bel dat ze me op kan halen. Maar dat wist ze al, ze had namelijk mijn workout live gevolgden tot haar verbazing (en ook de mijne trouwens) gezien dat ik er alweer was. In de tussentijd lekker gedoucht de fiets even afgespoten en heerlijke kom soep gehad.

Dit is zeker voor herhaling vatbaar...en hoop er op 29 mei in Aalden bij de Landal Aelderholt MTB tocht bij te zijn. Al moet ik nog wel wat meer zitvlees kweken, damn!

Nieuwe schoenen...

...van de Lidl! Vandaag heeft mijn vriendin even nieuwe fietsschoenen en een zadeltas met gereedschap voor me opgehaald bij de Lidl. Tsja als je verder geen budget hebt voor het fietsen moet je het daarmee doen en zo raar is dat spul ook weer niet. Nou ja het tasje is wat groot en past eigenlijk niet bij de fiets, maar wie zich daar aan stoort, heeft niet veel om handen. Ik ben er erg blij mee. Van mijn schoonvader had ik namelijk al een keer SPD plaatjes gehad en ook pedalen. Met mijn vader heb ik vandaag de pedalen meteen op de fiets gemonteerd en een klein stukje gefietst, my god, dat moet even wennen hoor. Zo in een gecontroleerde omgeving gaat het wel, maar als ik straks eens met de voet aan de grond moet omdat ik stil kom te staan op een klim en het even vergeet? Of zoals iemand zei: "Als je vast zit aan de fiets val je niet, je knikkert hulpeloos om."

Daar zijn we weer...

...in Appelscha! Flammert pikt me vandaag thuis in Aldeboarn op, de zon schijnt het is een graad of 12. Ik heb mijn lange broek aan en mijn trainingsjasje, maar als we uitstappen in Appelscha besluit ik de lange broek en het jasje in de auto te laten. Dit blijkt een schot in de roos, want het is heerlijk weer!
We hebben afgesproken dat Flammert vooruit rijdt, omdat hij nou eenmaal sneller kan en misschien wel 2 rondjes kan doen over de route van bijna 18km, terwijl ik er 1 doe. Het is veiliger om met z'n 2en te fietsen, omdat het nou eenmaal zou is dat er wat kan gebeuren, maar aangezien deze route veel wordt gefietst is de kans groot dat mocht er iets gebeuren, je snel gevonden wordt. En ook gaat, vanwege mijn nog slechte conditie, mij het praten onderweg niet zo goed af en neemt dat nog meer adem weg die ik al broodnodig heb. Dus het lijkt mij wel een keer prettig en mijn broer ook gelukkig.
Weer de eerste klimmetjes niet kunnen halen, nou ja jammer dan, dan maar door! Al snel word ik ingehaald door een veel snellere fietser! Maar goed gelukkig is het op een plek waar het makkelijk kan en zit ik hem niet in de weg. Ook vandaag heb ik echt veel zin, net als vorige week konden de dagen me niet snel genoeg voorbij gaan. En het goede weer zorgt voor een nog beter humeur, het fietsen gaat er ook beter door trouwens. Ook nu weer hobbels, die nog steeds niet lekker zijn, maar ik kan ze beter hebben. Het alleen fietsen in eigen tempo gaat me veel beter af en aan het einde had ik gewoon een voldaan gevoel ipv helemaal kapot te zijn!
Onderweg kom ik allemaal oranje linten tegen en een aantal andere bordjes, natuurlijk men heeft de route uitgezet voor de toertocht (TT)van morgen, waar ik helaas niet aan mee kan doen, ook dat lijkt me wel een keer mooi. Bij het punt van de verbindingsroute naar Diever zie ik dat de toertocht richting Diever gaat, jammer, 1 van de mooiste stukken van de vaste route van Appelscha wordt dus niet meegenomen!
Na een plaspauze (valt ook nog niet mee met z'n fietsbroek aan) lekker doorgefietst, kom ik daar een 2tal heren tegen die in tegengestelde richting op de route fietsen, levensgevaarlijk man! Op dat stuk viel het mee, maar als je op klimmetjes en afdalingen zit, wil je dat echt niet! Idioten...

Op het punt aangekomen waar we vorige week een praatje gemaakt hebben, komen er 3 mtb'ers met lintjes om achter me aan, oke dan, de route bouwers van de TT, het leukste deel van de vaste route zit er dus wel in! Even een praatje gemaakt en vervolgens door...richting het klote stuk en de hei. Nou het klote stuk viel wel mee en de hei was geweldig! Eerst door de sloot ipv over het bruggetje, later op de single track was het gewoon knallen aangezien er nu bijna geen wind stond en het niet zo koud was, zalig!
Even weer wat drinken en eens even via de telefoon op Endomondo kijken of ik ook kan zien waar Flammert is. Mmmm door de zon en het plastic zakje zie ik het scherm niet goed, laat maar. Verder dus! Nog een klein heuvelig stukje, komt daar opeens mijn broer aan, ook in tegengestelde richting, dus ook een idioot, Samen het laatste stukje nog even in volle vaart gedaan! Heerlijk! Volgende week Appelscha en Diever maar eens combineren? Moet toch oefenen als ik op 27 maart de TT in Zuidwolde wil gaan rijden!
Even mijn Endomondo workout bekijken.....ja hoor, is ie stil gaan staan op het moment dat ik met mijn telefoon ben gaan prutsen net na de hei....prutser!

Appelscha...

...is de bom! What were we thinking in Beetsterzwaag?
Flammert thuis opgehaald, de fietsen op de Spinder Falcon fietsendrager (wat een fijn ding ook trouwens!) en naar Appelcha, parkeren bij het bezoekerscentrum Drents Friese wold, fietsen eraf, Endomondo EN gps aan. En rustig de borden volgen die de route naar de vaste route aangeven. Voor de mensen die het niet weten, MTB routes worden aangegeven met het internationale MTB route symbool welke je hier op het plaatje ziet. De verbindingsroute naar de vaste route is (eigenlijk altijd) zwart gekleurd, de pijlen van de vaste route is in dit geval blauw. Dus volgen we de zwarte pijlen totdat we de blauwe tegen komen. Althans we waren opzoek naar groene, omdat ik dacht dat ik op internet gelezen had dat de vaste route van Appelscha met groene pijlen was uitgezet, dit bleek dus niet zo te zijn, het waren blauwe (achteraf stond dat ook zo op internet). De route was snel gevonden en we moesten linksaf, dit hebben we dan ook maar gedaan. Meteen een klimmetje wat ik niet op kon komen! Jeeee dat begon goed zeg, en nog 1 waar ik af moest stappen en nog 1. Flammert peddelde wel rustig omhoog. Goed mijn schakel techniek moet wat bijgeschaafd worden, maar dat wist ik wel en het is niet het enige waar aan gewerkt moet worden! Maar goed, klimmetjes betekenen ook afdalingen, gevolgd door single tracks met leuke bochten, wat is dit leuk, veel leuker dan Beetsterzwaag zeg! Jammer dat Babber er nog niet bij is, maar goed door de operatie aan zijn hand is het wel logisch, het is nog te koud voor z'n hand en dat zal misschien ook wel altijd zo blijven.
Ergens halverwege komen we weer zwarte pijlen tegen en ook groene, dus toch groen? Nee hoor, hier begint de verbindingsroute naar de vaste route van Diever, deze zijn namelijk gecombineerd te rijden. Diever blijkt dus groen te zijn en Appelscha blauw, verkeerd gelezen.
Mijn conditie sucks big time en we moeten dan ook regelmatig stoppen om even bij te komen en wat te drinken. Sommige single tracks zijn klote trouwens, ze zijn namelijk erg hobbelig en dat zuigt ontzettend veel energie uit mijn lichaam. Misschien fiets ik niet goed op die stukken, maar ik zie ook nog even niet hoe ik dat moet aanpassen. Er volgen klimmetjes die wel goed gaan, met daartussen heerlijke afdelingen waardoor je zoveel snelheid krijgt dat je bij het volgende klimmetje maar 2 of 3 keer hoeft te trappen om boven te komen.
We praten onderweg even met een paar kerels uit Drachten, die de route voor de 2e keer doen. Bij het stilstaan merk je pas echt hoe koud he nog is, snel weer door.
Er volgt een minder fijn stuk met allemaal hobbels, dit is echt niet fijn en even heb ik toch zoiets van, wat doen we hier. Dan de hei op, met de koude NO wind vol op de kop. Ik ben kapot en we zijn er nog niet.
Het laatste stuk is weer in het bos, heuvel op, heuvel af, er komt toch weer een glimlach op mijn kop....jawel, dit is echt beter! En plotseling zijn we rond....en is het voorbij. Snel de auto in want het is koud!
Oh en nu heeft mijn telefoon wel goed z'n werk gedaan, mijn workout is opgeslagen. We rijden naar huis, maar weten dat we hier veel vaker gaan komen! Appelscha rules!

De hel...

...van Beetsterzwaag! Voor het eerst sinds maanden weer eens op de MTB door het bos. Met broer Flammert afgesproken om het fietsen maar eens even weer op te pakken, ook al is het nog wel wat koud, maar we hebben beide de juiste kleding, dus dat moet kunnen en ja ik wil de Cube toch ook eens even in het echt proberen!
Nou wat een succes.....niet dus, het was echt een hel! Ligt niet aan de fiets hoor, wees gerust het ligt hem aan mijn slechte conditie en ook aan de slechte conditie van onze route in Beetsterzwaag. Men heeft het in de wintermaanden nodig gevonden om het bos op z'n kop te gooien! Mooie technische single tracks zijn nu veranderd in 4baans snelwegen, welke door de nattigheid ook nog eens niet zijn te befietsen. Alsof er iemand achter aan je fiets loopt te trekken terwijl jij probeert vooruit te komen. Andere stukken liggen omgezaagde bomen en takken zodat je je fiets op moet tillen en er overheen moet dragen. En als men nou tijdens de renovatie ook meteen een vaste MTB route aanlegt, dan zou het nog wat zijn, maar volgens mij is daar geen sprake van. De route langs het Koningsdiep was één van de weinige stukken die ouderwets lekker gingen en de route langs het meertje was ook weer goed. Het pad was nu nog meer overstroomd dan anders, je zag nu helemaal niks meer, tot aan de trapas in het water (dus natte voeten) en het was goed oppassen dat je niet omviel. Ook omdat ik mijn HTC een beetje moet beschermen, het enige wat ik er nu om heb is een boterhamzakje, wat overigens tegen het vocht gewoon er goed werkt. Oh ja en als klap op de vuurpijl was ik nog vergeten de GPS aan te zetten ook, zodat mijn workout alleen maar tijd heeft opgenomen en geen route!

Nee voor ons voorlopig geen Beetsterzwaag meer, we hebben afgesproken om volgende week de vaste MTB route van Appelscha te gaan rijden! Eens kijken hoe dat gaat, sowieso leuk om eens ergens anders te rijden toch?

Eerste rondje...

...is inmiddels gemaakt! Jawel, dinsdag heb ik dan eindelijk mijn fiets op kunnen halen, duurde even een weekje langer dan gepland, maar dat mag de pret niet drukken. Ik bedoel het is me op dit moment eigenlijk toch nog te koud om te fietsen! Dat was het vandaag ook, maar ja, hij is er dus moet ik er ook even op fietsen toch? Daarnaast heb ik van Frits een lange fietsbroek met bretels gekregen die over m'n korte fietsbroek heen kan, dus daar ben ik wel blij mee. Op zich had ik niet heel veel last van de kou, m'n normale winter handschoenen waren zelfs te warm en de rest was gewoon lekker op temperatuur. Behalve m'n voeten, wat waren die koud zeg! Daar moet ik nog eens een keertje wat op vinden. Anyway de Cube staat nu weer in huis, jawel in huis, ergens anders hebben we voorlopig nog geen plek, totdat het hokje af is. Dan moet de MTB daar maar in, of onze normale fietsen natuurlijk, dat kan ook nog.
Heb intussen ook een ander programma gevonden voor op mijn HTC, om mijn ritje te loggen. Endomondo is een mooie website waar je je kunt aanmelden en gegevens in kunt vullen enzo. Ze hebben ook een app voor Android, dus die geïnstalleerd op telefoon. Het mooie van Endomondo is dat anderen je live kunnen volgen, nou je misschien met een lag van een paar minuten, maar dat is niet erg. Ook leuk is dat je je kunt verbinden aan vrienden en familie die het ook gebruiken en je zo dus makkelijk kunt zien wie wat heeft gedaan.
Dit is mijn workout van vandaag.  

Cube LTD Pro...

...2010, dat dan wel, maar het is me gelukt een nieuwe fiets, overjarig en nog in mijn maat ook! Meestal heb ik die mazzel niet, maar deze keer wel. Ik vond Cycle Trend in Drachten al een mooie winkel, voornamelijk om te zien dan, maar nu is het helemaal top! Dan is blauw ook nog helemaal mijn kleur, dus ik was snel verkocht. De winkel doet er nog 2 bidonhouders bij en bar-ends. Dit laatste vond ik namelijk altijd al prettig op mijn oude fiets, omdat je je handen dan even anders kan plaatsen bij bijvoorbeeld het ploegen door de modder. En wat zit er dan allemaal op deze fiets?

SPECS

*Frame: Aluminium Superlite Advanced Mechanical forming 7005 Double Butted
*Voorvork: Manitou Minute LTD 100mm, Air Assist, Remote Lockout
*Balhoofdset: FSA No.10 semi integrated
*Stuurpen: Easton EA30 Oversized
*Stuur: Easton EA30 Lowriser Oversized
*Grips: Cube double durometer
*Derailleur achter: Shimano XT RD-M772 SHADOW
*Derailleur voor: Shimano SLX FD-M660, Top Swing, 34.9mm
*Shifters: Shimano Deore SL-M590 Rapidfire-Plus, 9-speed
*Remmen: Hayes Stroker Ryde hydraulische schijfremmen (180/160mm)
*Crankset: Shimano FC-M442 OCTALINK, 44x32x22T, 175mm
*Bracket: Shimano BB-ES25
*Cassette: Shimano CS-HG50, 11-32T, 9-speed
*Ketting: Shimano CN-HG53
*Velgen: RFR ZX24
*Naaf voor: Shimano Disc HB-M525
*Naaf achter: Shimano Disc FH-M525
*Spaken: Mach 18/0 Stainless 2.0
*Band voor: Schwalbe Nobby Nic Performance 26x2.25
*Band achter: Schwalbe Racing Ralph Performance 26x2.25
*Binnenbanden: Schwalbe AV14
*Velglinten: Schwalbe 22-559
*Pedalen: Fasten alu
*Zadel: Selle Italia Q-Blk
*Zadelpen: Easton EA30, 31.6mm
*Zadelpenklem: Scape Variclose, 34.9mm

Kan hem ergens volgende week ophalen, te gek!

Nieuwe fiets...

...nou ja, het kan niet op. 2 weken terug gaf ik nog aan dat ik een nieuwe telefoon had, deze week hoor ik dat er waarschijnlijk ook een nieuwe fiets aankomt! Mijn werkgever heeft besloten om een fietsplan te organiseren, jeetje, wat vervelend! Ik moet de fiets dan wel minimaal meer dan de helft van de werkdagen voor een deel van de route gebruiken om op mijn werk te komen, nou van huis naar de bushalte bijvoorbeeld. Dat is geen probleem. Het is wel zo dat ik voor 15 februari alles geregeld moet hebben, dat is niet lang, maar dat moet toch gaan lukken zou je zeggen! Komende weken maar eens even kijken of ik een mooie fiets kan vinden. Heb al wel een aantal gezien hoor, een paar X-trails en ook een mooie Sensa, allemaal voor hun prijs redelijk afgemonteerd, maar ik hoop nog tegen een overjarige model aan te lopen met flinke korting die dus beter is afgemonteerd en dan moet ie ook nog in mijn maat zijn, dat laatste zal vooral lastig worden denk ik. Zoeken, zoeken!

Nieuwe telefoon...

...en dan ook nog een hele mooie! Ik heb er een poosje om moeten wachten maar ik mocht eindelijke een nieuwe telefoon uitzoeken! Wat heeft dat met mountainbiken te maken vraag je je misschien af? Helemaal niks en tegelijk alles. Mijn huidige telefoon, een lieve Nokia, is een goede telefoon waar je mee kan bellen en sms'en, niks mis mee. Alleen wil ik een telefoon met Android, GPS en meer van dat soort fratsen? Deze kan ik namelijk meenemen tijdens het MTB'en en bijvoorbeeld het programma MyTracks gebruiken om mijn ritjes te loggen en met jullie te delen. Wat is het dan geworden? Het toestel wat ik heel graag wilde, de HTC Desire HD!

Ben er zo verschrikkelijk blij mee, nu alleen nog even kijken of ik hem wel echt mee goed kan nemen op de fiets. Op het stuur lijkt me eerst nog niet verstandig, misschien gewoon in 1 van mijn zakjes op de rug, maar dan nog zal het wat bescherming nodig hebben. We shall see!