zaterdag 23 juli 2011

Vrienden...

...mee te fietsen, deel 1! Vandaag met een aantal vrienden (voornamelijk bekenden van de badminton vereniging Lemmer) wezen fietsen. Vorig jaar hebben we vanwege de zomerstop ook een aantal andere activiteiten gedaan en dit jaar heb ik voorgesteld dat mochten er mensen eens mee willen mountainbiken, ik best eens wat wilde regelen. Maar niet als BVL uitje, maar gewoon een ieder die mee wil kon mee.
Aldus geschiedde op 23 juli van het jaar 2011 (en ook op 13 augustus van datzelfde jaar, vandaar het deel 1!) Aangezien niet iedereen de beschikking heeft over een MTB en/of een helm, verzamelden we om 10 uur bij Rikus Kramer in Appelscha. Hier hebben we een aantal fietsen en helmen gehuurd. Er was nog wel twijfelen of het door kon gaan, want zeker de dag ervoor had het flink geregend en ook voor vandaag stonden er nog wel een aantal buien op het program. Optimistisch als ik ben gaf ik aan dat er terwijl wij op de fiets zouden zitten niks meer zou vallen. We zijn nog niet weg of de eerste bui maakt ons een klein beetje vochtig.
Nou ja die hebben we dan maar gehad zeg ik en inderdaad krijgen we daarna nagenoeg niks meer!
Met 5 man en 1 vrouw gaan we richting bezoekerscentrum om daar de MTB route te beginnen. Bij het bezoekerscentrum wacht Jessica van Fotokunst-Jes ons op voor een groepsfoto. Ik leg nog even een paar dingen uit, oa over inhalen en hoe de route herkend kan worden en dan gaan we op pad.
Wie de route van Appelscha kent, weet wat je direct na het bezoekerscentrum staat te wachten. Dit had ik uiteraard niet verteld en de reacties waren meteen leuk! Van "Hey cool!" tot "Oh shit!" Afgesproken is om lekker te fietsen, niet op elkaar te hoeven wachten en dat we elkaar bij het eerste verharde pad (klinker weggetje) weer zien voor een kleine stop. Zoals gezegd heeft het flink geregend en er zijn grote plassen. De meesten proberen de sporen om de plassen heen te volgen, maar hebben niet door dat het makkelijker is om door de plassen te gaan, de meeste zijn niet diep namelijk en de grond in de plassen is vaak harder. Richard vliegt vooruit en is al snel niet meer te zien, daarna kom ik maar aangezien er ver achter mij niks meer te zien is wacht ik. Blijkt dat men toch wel veel moeite had met de eerste serie bulten! Er zijn er zelfs bij die alles in 1 versnelling proberen te doen.
Ik laat iedereen voorbij en ga lekker achteraan fietsen, normaal doe ik dat ook, maar dan is het vaak dat ik het niet bij kan houden, nu zit ik er op mijn gemak. Ondanks het minder goede weer is het niet heel erg koud en Melinda met haar fleece jack aan heeft het al snel heel erg warm. Alexander is zo aardig om het jack onder de bretels van z'n bib shorts te doen, waardoor het voor Melinda een stuk lekkerder fietst. Alexander ziet er dan wel weer uit als de hunchback, maar dat mag de pret niet drukken. De eerste ervaringen worden gedeeld terwijl we even op adem komen bij het verharde pad. Iedereen is al goed vies, maar vindt het hartstikke leuk! Al begint een enkeling zonder zeem toch al wel wat te voelen. Afgesproken wordt om op dezelfde voet door te gaan tot we weer bij de verharde weg komen.
Ik zoek m'n plekje weer op achteraan en geniet van de mensen voor mij, waarvan een groot deel voor het eerst aan het MTB'en is en het naar hun zin hebben. Het is een grote bende in het bos, wat water en modder betreft en ontwijken heeft echt geen zin meer, tenminste als men probeert niet vies te worden. En voor deze die het nog wel probeert heeft Alexander een goede oplossing, hij dendert er op korte afstand door de plas hard voorbij.
Bij de 2e serie bulten aangekomen haal ik een aantal mensen in die boven op de bult stil vallen en kom zo achter schoonvader Bert, al duurt dat niet lang aangezien hij de volgende bult op loopt. Last van z'n knieƫn. Ja dan is MTB'en inderdaad minder goed, maar ook hij geniet. Op de lange vlakke stukken is hij het trouwens die iedereen voor is, zo zie je toch maar weer dat racefiets ervaring wel telt!
Weer even rust....er zijn meer die de billen beginnen te voelen, ook al hebben ze wel een zeem. Maar we gaan vrolijk door, 2/3 van de route gehad en er komt nog een mooi stuk, de 'Grand Canyon' daar zit trouwens Jessica op ons te wachten om nog een paar foto's te maken dus tijd om haar even te bellen dat we eraan komen.
Het resultaat van de foto's mag er zeker wezen, bedankt Jessica!
Daarna lekker doorgefietst, Bert, Richard en Melinda hielden dat het beste vol, Harry en Alexander hadden toch wel wat last. Na de tijd de fietsen afspoelen, lekker om kleden of zelfs douchen bij Rikus Kramer. Moet even gezegd worden dat dat daar goed is geregeld!
Als afsluiter met z'n allen gegeten, was een goede dag...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten